سبد سفارش شما خالی است!

چند دهه است که زبان و ادب فارسی با زبان و ادب خارج از حدود خویش، تعامل دارد. ورود واژگان فراوان از زبان‌های علمی دنیا و ترجمة آثار ادبی و جز آن به نوعی زبان و ادب را تحت تاثیر خویش نهاده است. بهره‌مندی از دانش و اندیشة دیگران در ترقی و تعالی بر هیچ‌کس پوشیده نیست، لیکن اگر آن دانش و اندیشه‌ها به نوعی بومی‌سازی نگردند، آینده‌ای مبهم را رقم خواهد زد. در این میان تدبیر و تدبر در هدایت منطقی رشتة زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه‌ها، که مرکز ثقل هویت هر ایرانی به شمار می‌آید، از وظایف مهم مسئولان و مدیران علمی و فرهنگی است. چنان که برنامه‌هایی متناسب با تعامل‌های بیرونی و نیازهای امروزین در واحدهای درسی این رشتة تحصیلی نهاده نیاید فاصله و شکاف عمیقی بین تحصیل‌کردگان این رشته و پژوهشگران و ادب دوستان خارج دانشگاه به وجود خواهد آمد. جملة این دغدغه‌ها به برگزاری همایشی دربارة بایدها و نبایدهای زبان و ادبیات فارسی از سوی استادان و دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی انجامید. مجموعة حاضر حاوی مقالات عرضه‌شدة استادان و دانشجویان در خصوص تحول در رشتة زبان و ادبیات فارسی به همایش مذکور است.