سبد سفارش شما خالی است!

این کتاب، مجموعه‌ای از هفت جستار مهم از «هانس گئورگ گادامر» است. در بخش نخست این کتاب که بیشتر حول محور گستره هرمنوتیک فلسفی، مفاد و دلالت‌های آن و نیز تعیین مرزهای آن با سایر حوزه‌های معرفتی می‌چرخد، گادامر، تلاش می‌کند که با بازگشت به حکمت عملی باستان و مشخصات فلسفه عملی ارسطو و فن خطابه، دامنه و گستره هرمنوتیک فلسفی خود را تعیین کند، افزون بر این، تلاش می‌کند با تأکید بر مفاهیم فلسفی یونانی مانند «آرته»، «لوگوس»، «پراکسیس» و...، برداشت غیردقیق فلسفه و علم دوره مدرن از تلقی فیلسوفان باستان از این مفاهیم را به چالش بکشد و از این طریق چشم‌انداز دیگری برای مواجهه با متون و زمینه آن‌ها ارائه کند. در بخش دوم کتاب به مواجهه هرمنوتیکی با فیلسوفان یا سنت‌های فلسفی پیش از خود می‌پردازد. در این مقالات با رویکرد هرمنوتیکی و وسواس ویژه خود با فیلسوفانی همچون افلاطون، هگل، هایدگر، دریدا و ارسطو به گفت‌وگو می‌نشیند و بر آن است تا در لابه‌لای آثار و متون این فیلسوفان، بصیرتی جدید درباره اندیشه این فیلسوفان و به‌طورکلی درباره سنت فلسفی غرب، ارائه کند.