سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر، معرفی رویکردی شناختی به استعاره‌هاست. یعنی از قِبل استعاره‌ها می‌توان امر جدیدی را شناخت و آموخت. استعاره‌هایی که تابه‌حال در ادبیات و شعر و رمان و... کنشگر اصلی بودند و نقش‌آفرینی می‌کردند، اینک نقش خود را عوض می‌کنند و بااقتدار پا به عرصه علم می‌نهند و سبب فتوحاتی برای عالمان می‌شوند. مؤلف شرح این فتوحات را در فصلی مستقل آورده است. اینکه استعاره‌ها چگونه و چطور در علم نفوذ و رسوخ می‌کنند و از پیوند آنان چه امری متولد می‌شود شرح جانانه این کتاب است. در فصل نخست کتاب، اختصاراً بر سبیل فتح باب به تعریف استعاره نزد ادیبان و اهل بلاغت پرداخته‌شده است. در فصل دوم، دو دیدگاه «مکس بلک» و «دونالد دیویدسون» را در مقابل هم نشانده و بر روی آرای «بلک» تمرکز شده است. فصل سوم عهده‌دار بحث از ربط و نسبت میان استعاره و علم است. برای انجام چنین امری آرای فیلسوفان علم به خدمت گرفته‌شده است تا نقش مدل‌ها و آنالوژی‌ها در علم روشن شود. فصل آخر اما سری در تاریخ علم می‌اندازد و آثار «رابرت بویل»، «لویی پاستور» و «چارلز داروین» را به‌مثابه غول‌های علوم طبیعی به محک تجربه می‌گذارد.