سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر، جلد دوم مجموعه "یونانیان و بربرها، است که در آن نویسنده با اتکا به اسناد و متون تاریخی یونانی‌ها نشان می‌دهد برخلاف افکار رایج و پذیرفته شده، دو جهان یونان و ایران که از لحاظ آداب و رسوم و سنن و زبان و روحیه به طور اساسی متفاوت بوده‌اند، بیشتر از آن که مخالف و نقیض هم باشند مکمل هم بوده‌اند و به رغم درگیری‌ها، کشمکش‌ها و بحران‌های خون‌بار و تحریک‌ها، بیش از آنچه گفته شده، به هم نزدیک بوده‌اند و خیلی کمتر از آنچه تصور می‌شود با هم دشمن بوده‌اند. دولت ـ شهرهای یونانی در بیشتر اوقات متحد نزدیک ایران بوده‌اند و به نفع ایرانی‌ها کار می‌کرده‌اند. در حالی که هیچ‌گاه در میان خود به همبستگی نرسیدند. مردمان این دولت ـ شهرها برای ایران و شاه بزرگ آن احترام قایل بودند و برخلاف گفته‌های هرودوت و کتسیاس، هیچ دشمنی میان ایرانی‌ها و یونانی‌ها وجود نداشت. نویسنده در این جلد، پس از بررسی اشتباه مورخان، به تعریف ایرانیان و یونانیان و "بربر"‌ها و بیزاری نسبت به آنان و تاریخ تحریف شده، پرداخته و مقدمات هجوم مقدونیان به فرماندهی اسکندر به شاهنشاهی ایران و چگونگی ورود سپاهیان مقدونی ـ و نه یونانی ـ به خاک آسیا را بررسی و ارزیابی کرده است. مولف در پیوست‌های پایانی کتاب، پس از بررسی و تحلیل منابع یونانی، آرای ارسطو را در باب بردگی و انگیزه‌های فیلیپ مقدونی، پدر اسکندر را برای حمله به ایران و ترکیب سپاه اسکندر، بازگو نموده است.