سبد سفارش شما خالی است!

مراتع یا چراگاه‌ها، که زیرمجموعه‌ی کشاورزی شمرده می‌شوند، همواره از اهمیت بالایی برخوردار بوده‌اند. از هنگامی که انسان، دام و دام‌داری را به حیطه‌ی تسلط و بهره‌وری خویش درآورد، به اهمیت و ارزش مراتع پی برد. نخستین شکل استفاده از زمین در زمان‌های پیشین، به صورت مرتع‌داری بوده است. مرتع‌داری؛ دانشی است که اصول نگهداری، بهره‌برداری، اصلاح و احیای مراتع را دربرمی‌گیرد. دانش مرتع‌داری، با مجموعه‌ای از علوم گیاهی (اکولوژی، فیزیولوژی و رده‌بندی گیاهی) ـ علوم دامی (تغذیه‌ی دام، مدیریت دامداری و حیات وحش) ـ علوم غیرزنده (خاک‌شناسی، اقلیم‌شناسی) و علوم سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ارتباط دارد. در این راستا، نگارنده در کتاب حاضر به مطالبی در باب مرتع ومرتع‌داری، زمین‌های مناسب برای کشاورزی، اصول نگهداری فضاهای سبز و گردشگاه‌ها، دانش بوم‌شناسی، جریان انرژی در اکوسیستم مرتع، چرخه‌ی مواد غذایی ذخیره شده در گیاهان مرتعی ـ علوفه‌ای، مدیریت بهره‌برداری بهینه‌ی مراتع، ارزیابی مراتع طبیعی و احیاء و اصلاح مراتع و... اشاره کرده است.