سبد سفارش شما خالی است!

هنگامی که اسلام در اواسط قرن هفتم میلادی طلوع کرد، تمدن یونانی لاتینی در حال افول بود و امپراتوری بیزانس، که وارث چنین تمدنی بود، به ناتوانی می‌گرایید و نمی‌توانست از زوال چنین تمدنی جلوگیری کند؛ امپراتوری دوم روم مسئول نابودی کتاب‌های علمی و فرهنگی فراوانی است که از تمدن پیشین یونانی باقی مانده بود. در آن دوره کتاب‌های بسیاری از بین رفته و مراکز علمی بسیاری تعطیل شدند. در این میان غریزۀ دانش‌دوستی عرب به کسب دانش‌های جدیدی که حاصل تمدن‌های پیشین بود، پرداخت و اعراب با نشاط و اشتیاقی وافر ترجمۀ کتاب‌های علمی یونان را آغاز کردند و کتاب‌های فلسفی دانشمندان یونان را به عربی برگردانده و در معرض استفاده قرار دادند؛ به این ترتیب ریشه‌های تمدن اسلامی شکل گرفت. نگارنده در کتاب حاضر نخست کلیاتی دربارۀ تمدن، فرهنگ و تجدد بیان می‌کند و سپس چگونگی تشکیل تمدن اسلامی و ویژگی‌های آن، و نیز خدمات متقابل اسلام و ایران را بررسی می‌نماید. وی در ادامه علت و زمینه‌های ضعف و رکود تمدن اسلامی در سال‌های بعد، تاثیر تمدن اسلامی بر تمدن غرب و پیدایش رنسانس، و ظرفیت‌های موجود در جهان اسلام را تحلیل می‌نماید.