عینک آفتابی شب
نثر فارسی - قرن 14
این کتاب، دربردارندة نثر گونههای ادبی و اجتماعی از نویسندة معاصر «معصومة جعفری» با عنوانهای مختلف است. در نثرگونة «عینک آفتابی شب»، نویسنده با ترسیم فضایی اجتماعی که در آن راوی برای فرار از پسِ هجوم خاطرات تلخ خود به نقطهای پناه میبرد که هیچ جنبندهای در آن نباشد، تلاش دارد تا این نکته را تبیین کند که همیشه و در همه حال کسی هست که یاریگر هر انسان دردمندی است، کسی که اگر عینک آفتابی سیاه را از چشمانمان برداریم، او را به وضوح خواهیم دید و این خود سرمنشأ امید خواهد بود، برای هر انسانی که تصور میکند به دست فراموشی سپرده شده است.