زندگینامهی امیرالمومنین علیبن ابیطالب علیهالسلام
علیبنابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق.
"علی ابن ابیطالب"، ملقب به امیرالمومنین، پسرعم و داماد پیغمبر اسلام (ص)، نخستین امام شیعیان و یکی از بزرگترین مردان صدر اسلام است که در 13 ماه رجب سال سیام عاملالفیل در کعبه متولد شدند. پس از آن که حضرت محمد (ص) به نبوت مبعوث شد علی (ع) نخستین کسی بود که پس از خدیجه، اسلام آورد. او کسی بود که در رختخواب محمد (ص) خوابید تا کفار قریش گمان نبرند که او رفته و جان پیامبر (ص) را از مرگ نجات داد. علی (ع) در اواخر صفر سال دوم هجری قمری با فاطمه (س) دختر پیامبر ازدواج کرد. او در تمام جنگهای پیامبر به جز غزوۀ تبوک در کنار او حضور داشت و رشادت و دلیری بسیاری از خویش نشان داد. پس از فوت پیغمبر اسلام مردم با ابوبکر، عمر و بعد از آن با عثمان بیعت کردند، اما در سال 35 هجری قمری باحضرت علی (ع) دست بیعت دادند. علی سیاستی جز پیروزی از حق محض نداشت و دیناری برای جلب خاطر کسی خرج نمیکرد و بیتالمال را به تساوی بین مردم تقسیم میکرد. بنابراین نمیتوانست معاویه را که تمام بیتالمال را برای رسیدن به مقاصد شخصی خویش خرج میکرد در شام نگه دارد. به همین دلیل بعد از جنگ جمل در جنگی به نام صفین، معاویه با راهنمایی عمروعاص دستور داد تا قرآنها بر سر نیزه بگذارند و از پیروان حضرت علی (ع) خواست تا جنگ را ترک کنند. در نهایت این امر او باعث اختلاف در سپاه علی (ع) شد و بعد از آن گروه خوارج ایجاد شدند که "لاحکم الا الله" را سر میدادند. سرانجام یکی از همین خوارج به نام ابن ملجم در مسجد کوفه امام را به شهادت رساند. قبر ایشان ابتدا از ترس خوارج، پنهان نگاه داشته شد، اما بعدها مشخص شد که ایشان را در نجف به خاک سپردهاند. حضرت علی (ع)، اولین امام شیعیان و نمونۀ بارزی از اسلام و پاکی است.