زیباییشناسی
زیباییشناسی
این مجموعه هشت مقالهی ژان پلسارتر در حوزهی "زیباییشناسی" است که در آن فلسفهی اصالت وجود سارتر در قالب واقعگرایی با گرایشی به ایدهآلیسم مطرح گردیده است. طی این مقالات چهار هنرمند به بحث و بررسی گذاشته شده که عبارتاند از دو نقاش، یک نقاش ـ مجسمهساز، و یک مجسمهساز. تضادها و تناسبات موجود در جهانبینی هر هنرمند در مقایسهی سیستم فکری سارتر، فرصتی است تا سارتر تئوری خویش را در زمینهی هنر به تصویر بکشد. این هنرمندان عبارتاند از "تین تورتو"، "جاکومتی"، "کالدر" و "لاپوجاد". "تین تورتو محصول تضادهای طبقاتی است و خود را از طریق نیرنگ به اثبات میرساند.جاکومتی در اندیشهی جدایی و فاصله از جهان اشیایی است که تنها از طریق نمود قابل دسترسی هستند. او میخواهد هیچ را نقاشی کند. کالدر در مرز بین رهایی و مهار کار میکند و میخواهد به چیزهای بیتحرک، حرکت ببخشد. لاپوجاد به آشتی خلاقیت و زیبایی میاندیشد".