سبد سفارش شما خالی است!

محور اصلی بحث کتاب حاضر، نحوة مواجهه ایرانیان با عالم جدید و تاثیر آن در معماری ایران، از دورة قاجار تا سه دهه بعد از انقلاب اسلامی است. کتاب در هفده فصل تنظیم شده است: در فصل نخست، تحولات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایران در دورة قاجار بررسی شده که در اصل مقدمه‌ای بر تحولات معماری این دوره است. فصل‌های دوم تا چهارم به مجراهای آشنایی ایرانیان با فرهنگ اختصاص یافته و طی آن تاثیر اندیشه‌های غرب در محیط‌های علمی و بستر اجتماعی ـ از زاویة سفرنامه‌نویسان و روشنفکران ایرانی ـ بررسی شده است. در فصل پنجم به مهم‌ترین ساختمان‌های دورة قاجار، که هم‌سو با سنت‌های ایرانی و عناصر وارداتی غرب طراحی شده، و نیز بناهای موجود در تهران و تبریز، به دلیل دارالخلافه و دارالسلطنه بودن آنها، پرداخته شده است. در فصل ششم، کارنامة حرفه‌ای اولین تحصیلکردة آکادمیک ایران ارزیابی شده است. بیان تحولات معماری ایران در زمان رضاشاه، بستر اجتماعی و معماری دورة پهلوی دوم، شکل‌گیری دانشکدة هنرهای زیبای دانشگاه تهران، معماری بعد از انقلاب و بررسی بناهای عمومی، ساختمان‌های بلندمرتبه و ابنیة مقدسه در دورة جمهوری اسلامی موضوع فصل‌های بعدی کتاب است.