سبد سفارش شما خالی است!

پژوهشی قرآنی، روایی و عقلانی در مورد «اختیار انسان» و قضا و قدر الهی است. در این پژوهش با استناد به ادله عقلی و نقلی به رد جبر و تفویض مطلق و دیدگاه‌های مبتنی بر آن پرداخته شده و به اثبات «امر بین الامرین» که دیدگاه خاص شیعه امامیه است و براساس آن در برخی موارد قابل به جبر و در بسیاری از موارد قایل به اختیار می‌شویم پرداخته شده است. نویسنده ابتدا پیشینه‌ای تاریخی از این بحث در بین فرقه‌های مختلف اسلامی و اختلاف‌نظر آنان در این زمینه ارایه کرده و اقسام قضا و قدر و اقوال مختلف در مورد قضا و قدر را مورد نقد و ارزیابی قرار داده است. وی تبعات قایل شدن به جبر مطلق (قول اشاعره) و تفویض مطلق (قول معتزله) را بیان کرده و از لحاظ عقلی و نقلی هر دوی آنها را مردود اعلام کرده و به شبهاتی در این زمینه پاسخ گفته است. در ادامه وی تفسیر صحیح مفهوم قضا و قدر را از قول امام امیرالمؤمنین علی(ع) ذکر نموده و تحلیلی از مفهوم «بداء» ارایه نموده است.