سبد سفارش شما خالی است!

این کتاب در سال 1317، روایت می‌شود زمانی که «حاج محمدکریم سعادت» فقط 6سال داشت. محمدکریم در آغوش گرم والدینش، به‌نام‌های، «غلامعلی» و «گوهر» به بازی در دنیای کودکانه خود مشغول بازی بود. کمی می‌گذرد و گوهر، مادر محمدکریم از پهلودرد شکایت می‌کند. از آنجا که غلامعلی، مردی جوان است و کم‌تجربه و بیشتر به کشت‌وکار مشغول است، خیلی پیگیری نمی‌کند. بزرگ‌ترها مانند پدر و مادر گوهر و یا پدر و مادر غلامعلی، او را به خوردن داروهای گیاهی در دسترس سفارش می‌کنند و معتقدند بیماری او سرماخوردگی کهنه‌ای بیش نیست. اما این درد کم‌کم بیشتر می‌شود. بالاخره شبی رسید که درد امان گوهر را برید. غلامعلی به این فکر افتاد که گوهر را صبح زود به بیمارستان برساند. غلامعلی و همسرش، با درشکه 12کیلومتر راه پیمودند تا به کنار جاده اصلی ساوه - قم برسند. به هر صورت با مشکلات فراوان خود را به شهر قم رساندند و فورا به بیمارستان مراجعه کردند. پزشک پس از معاینات اولیه و انجام آزمایش پی برد که هر دو کلیه گوهر در حال از بین رفتن است. او به غلامعلی می‌گوید باید به نزدیک بیمارستان بیاید زیرا حال زنش خوب نیست و باید زندگی‌شان را تغییر دهند. دست روزگار بعد از این اتفاق حوادث مختلفی سر راه محمدکریم قرار می‌دهد و این کتاب روایت زندگی اوست.