سبد سفارش شما خالی است!

این مجلد از مجموعه‌ی "فرزانگان"، شرحی است داستان‌گونه از زندگانی "فارابی"، ملقب به معلم ثانی و از بزرگ‌ترین و مشهورترین حکمای اسلام؛ ضمن آن که در پایان، دیدگاه‌های وی بررسی و آثارش برشمرده شده است. گفتنی است، فارابی در سال 260 در وسیج ـ شهری در مرز ایران و ترکستان ـ متولد شد. وی سال‌های دراز از عمر خویش را در بغداد گذرانید و بیش‌تر کتب خود را در آن‌جا نوشت. وی، سپس، به دعوت سیف‌الدوله‌ی حمدانی شیعی، به دربار او رفت، مدتی را درحلب گذرانید. به شام و مصر نیز سفر کرد. و عاقبت در دمشق وفات یافت. به تصریح کتاب: "فارابی را "معلم ثانی" هم می‌گویند. چون پیرو ارسطو بود و بر کتاب "عبادت" و دیگر آثار ارسطو، شرح و تفسیر نوشت و نیز به این دلیل که در "دارالحکمه" بغداد منطق و فلسفه‌ی ارسطو را تدریس می‌کرد، معلم ثانی لقب گرفت... از کارهای مهم فارابی، ساده و قابل فهم کردن نوشته‌های ارسطو، در زمانه‌ای بود که زبان یونانی مترجمان چندانی در بغداد نداشت و فهم و هضم مفاهیم منطق و فلسفه برای دانشجویان دارالحکمه بغداد و دیگر مدارس علمی بسیار دشوار و تقریبا ناممکن بود.. فارابی یکی از معماران بزرگ تمدن اسلامی و اولین فیلسوف مسلمان است که چراغ منطق و فلسفه را در خانه‌ی دین روشن کرد... فارابی تنها به تبیین و تفسیر و تشریح اندیشه‌های افلاطون و ارسطو نپرداخت، بلکه در بنیان‌گذاری فلسفه‌ی اسلامی از الگوهای فکری این دو فیلسوف و متفکر بزرگ یونانی الهام گرفت و بهره‌ی بسیار برد. اهمیت کار فارابی در حوزه‌ی فلسفه، بیشتر به خاطر کوششی است که برای آشتی‌دادن دو روش مشائی (ارسطویی) و اشراقی (الهام‌گرایی افلاطونی) در حکمت و تطبیق آن با دین اسلام، به خصوص با اصول مذهب شیعه، به خرج داده است".