ایران در عصر نادر
نادرافشار، شاه ایران، 1160 - 1100 ق. - شعر / ایران - تاریخ - افشاریان، 1148 - 1218ق.
ظهور و افول نادرشاه افشار، یکی از پرتب و تابترین دوران تاریخ ایران در قرن هجدهم پس از سقوط صفویه و فتح اصفهان به وسیلة افغانها است. او از هجده سالگی وارد زد و خوردهای نظامی گردید، در حالی که از هیچ مقام رسمی برخوردار نبود. در طی دو دهة بعدی و در حالی که هنوز به چهل سالگی نرسیده بود، توانست نه تنها افغانها را شکست داده و از ایران بیرون براند، بلکه تمامی مناطقی را که در نتیجة سقوط صفویه، حالت خودمختاری و بعضاً تمرّد و جدا شدن از ایران را پیدا کرده بودند، مجدداً تحت انقیاد ایران در آورد. نادر به معنای واقعی کلمه دارای نبوغ نظامی فوقالعادهای بود. او نه تنها به روسها و عثمانیها شکستهای سنگینی وارد ساخت و توانست بخشهایی از قفقاز، ماورای قفقاز و مناطق غرب ایران را که روسها و عثمانیها متصرّف شده بودند را از آنان بازپس بگیرد، بلکه با تحمیل شکست سنگین بر نیروهای هند در سال 1739 وارد دهلی پایتخت آن سرزمین شد. کتاب حاضر به وقایعی که در ایران در عصر نادر رخ داد، تألیف «مایکل اکسورنی» ـ محقّق رشتة تاریخ در دانشگاه کمبریج انگلستان ـ و ترجمة «سیدامیر نیاکوبی» و «صادق زیباکلام» اختصاص دارد.