سبد سفارش شما خالی است!

انسان تنها یک موجود اثرپذیر از اجتماع نیست، بلکه موجودی اثرگذار نیز تعریف می‌شود. در حقیقت این تنها انسان نیست که اجتماعی است، بلکه اجتماع نیز انسانی است. نیروی اصلی تغییر همیشه از درون انسان فردی آغاز می‌شود؛ چرا که نیاز به تخیل دارد. این نیرو، سرانجام در اجتماعی به صورت عادت نوین درمی‌آید. پس اگر سیر تکاملی انسان را حرکت از سوی خلاقیت به سوی عادت و روابط دیالکتیکی این دو بنامیم، باید هم به انسان و هم به جامعه توجه کنیم. به زعم نگارنده، نگاه وی در این کتاب به موضوع مهم تحلیل‌های استدلالی منبعث از جامعه‌شناسی ساختاری است، آن‌چه ویژگی مهم جامعه‌شناسی ساختاری است، در تعریف آن نهفته است. این جامعه‌شناسی، علم جامعه‌شناسی را شناخت جامعه و روابط درون و برون آن تعریف می‌کند. با همین تعریف است که جامعه‌شناسی ساختاری فرد را تبدیل به زائده‌ای از جامعه می‌کند. برخی از مطالبی که نویسنده در این کتاب آنها را بررسی می‌کند، عبارت‌اند از: شناخت، زمان و هستی فعال آدمی؛ زمان، مکان در عرصة تحلیل‌های استدلالی و انتقادی؛ نیروی تغییر و نیروی مبادله؛ زمان و قلمرو شناخت آدمی؛ تمدن یا نیروی تبدیل نظم‌ها؛ جهانی شدن، ضرورتی مهم و...