سبد سفارش شما خالی است!

«ولادیمیر» و «استراگون»، دو پیر فرتوت منتظر گودو هستند. آنها برای گذراندن زمان انتظار، با هم حرف می‌زنند، به هم فحش می‌دهند و جروبحث می‌کنند. زوجی ناهمگون، «پوزو» و «لاکی» وارد می‌شوند. پوزو مانند مالکی خودستا، طنابی به گردن لاکی بسته است و با او که بار و بنه در دست دارد مانند برده و رعیت رفتار می‌کند. در این نمایش‌نامه مکالماتی بین این دو شخصیت و ولادیمیر و استراگون صورت می‌گیرد. در طول نمایش به هیچ عنوان مشخص نمی‌شود که آیا ولادیمیر و استراگون به واقع انتظار گودو را می‌کشند که هیچ شناختی از او و زمان رسیدنش ندارند یا او دستاویزی است برای تداوم هستی پوچ و بی‌معنای زندگی آنها. «در انتظار گودو» یک تراژدی کمدی در دو پرده، نوشتة ساموئل بک است.