خوشه: رهاوردی از سرودههای آشفته شهرضایی
اشعار این مجموعه، بیشتر در قالب غزل بوده که در کنار آن چند رباعی و قطعه نیز به چشم میخورد .در یکی از غزلهای این کتاب با عنوان "غم مردم "میخوانیم :داغدار آشنایی سینه پرجوش ماست/ وانچه صدها عقدهها میپوشد لب خاموش ماست/ در طریق مردمی دور از غم مردم نهایم/ خود سبکباریم و بار عالمی بر دوش ماست/ /...بختمان در خارزار زندگی فرصت نداد/ تا به شاخ گل رسد دستی که در آغوش ماست/ ....