سبد سفارش شما خالی است!

مطابق بند 2 ماده 24 کنوانسیون بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی سازمان‌ ملل متحد 1966، هر کودکی بدون هیچ‌گونه تبعیضی از قبیل نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، ملیت یا منشا اجتماعی، دارایی یا تولد که به اقتضای وضعیت خردسالی ایجاد شده است، حق دارد از اقدامات حفاظتی خانواده، جامعه و دولت برخوردار گردد. بر اساس تاکیدات کنوانسیون جهانی حقوق کودک، سرپرستی از کودکانی که به دلایل گوناگون سرپرست خود را از دست داده‌اند در درجة اول بر عهدة دولت‌هاست. کمک به ایتام توسط دولت به هر روش انجام می‌گیرد؛ تعیین سرپرست و پرداخت هزینه‌های مربوط به زندگی کودکان بی‌سرپرست و نگهداری از آنان در مراکز شبانه‌روزی با هزینة دولت. در این مجموعه سعی بر آن است تا قوانین و مقررات ناظر بر حمایت ویژة کودکان بی‌سرپرست به شیوة علمی بیان شود. تاریخچه و مفهوم بی‌سرپرستی؛ قوانین حمایت از کودکان بی‌سرپرست در حقوق ایران؛ تاریخچة قوانین فرزندخواندگی؛ ممنوعیت ازدواج با فرزندخوانده‌ها؛ نهاد قیمومت در حقوق ایران؛ و وظایف دادستان در امور اطفال بی‌سرپرست برخی از مباحث کتاب است.