سبد سفارش شما خالی است!

در سال 539 پیش از میلاد مسیح، کورش دوم، پادشاه ایران، شهر بابل، پایتخت کهنسال امپراتوری بابل در میانرودان را تصرف کرد. بابل در آن زمان یکی از بزرگترین مراکز تمدن جهان بود و قلمرو آن تا مرزهای مصر گسترده بود. با این پیروزی، یک امپراتوری تازه‌ متولد شد که جهان تا آن زمان حکومتی با چنین قدرت، ثروت و گستردگی به خود ندیده بود. پس از فتح بابل به دست کوروش بزرگ، کاتبان بابلی آن‌چه کوروش پس از پیروزی در بابل انجام داده بود، به دقت روی یک استوانة گلی نوشتند و این استوانه را درون دیواری نزدیک بنای اسگیلا (Esagila)، پرستش‌گاه خدای مردوک، خدای بزرگ بابل، دفن کردند. بنا بر یک سنت باستانی، این استوانه احتمالا به دست خود کوروش یا با حضور وی درون یک دیوار قرار داده شد و صدها و هزاران سال در همان مکان باقی ماند. تا آن که پس از نزدیک بیست و چهار قرن، این استوانه در اواخر سدة نوزدهم میلادی بار دیگر سر از خاک بیرون آورد. کتاب حاضر به معرفی استوانة کوروش بر اساس آخرین ترجمه انجام شده به وسیلة دکتر ارونیگ فینکل اختصاص یافته است.