سبد سفارش شما خالی است!

این اثر دیدگاهها و نظریات امام علی (ع) را در مورد برخی از آیات قرآن تشریح کرده است. امام علی از کاتبان وحی و حافظان قرآنکریم بوده است. نگارنده معتقد است که گفتار و کردار امیرالمومنین به گونهای بود که در همه فعالیتهای نظامی، سیاسی و تربیتیاش تعالیم آیات قرآن تجلی مینمود. محمد بن جریر طبری، محمد بن سعد واقدی، محمد بن اسحاق ندیم و دیگران به کوشش و تلاش آن امام در گردآوری قرآن تصریح کردهاند. نویسنده در مبحث بعدی، قرآن را از زبان امام علی توصیف کرده و میگوید آن امام، مفسرانی را که قرآن را به رأی خود تفسیر کردهاند؛ سخت نکوهش نموده است. ظاهر و باطن قرآن و فهم این کتاب مقدس، ترتیب سورههای قرآن در مصحف امام علی, تفسیر سوره فاتحه از نگاه امام علی, آرا و نظریات علی بن ابیطالب در خصوص حروف مقطعه و متشابهات قرآن از دیگر مباحثی است که نویسنده بدانها میپردازد. او در ادامه، تفسیر سوره توحید, سخن گفتن خداوند، تفسیر آیه «هو الاول و الآخر و الظاهر و الباطن» و برخی دیگر از آیات را که هر یک به نوعی نکته ظریف و لطیفی در آن مشاهده میگردد؛ مورد بحث و پژوهش قرار داده که همه نشاندهنده آن است که آن حضرت، عالمترین شخص به معارف و حقایق قرآن بوده است. در قسمت بعد، آیات متنوعی در باب احکام عبادی چون نماز و آداب آن, نماز جمعه, نافلههای صبح و مغرب, حکمت ملازمه نماز و زکات, روزه, حج, جهاد, امر به معروف و نهی از منکر و نیز آیات ازدواج و طلاق از نگاه امام علی مورد شرح و پژوهش قرار گرفته و ذیل هر یک از آیات روایتهایی هم از قول محدثان بزرگی چون ابن بابویه و کلینی نقل شده است. نگارنده در پایان به مسایل متفرقه و متنوع دیگر قرآنی هم اشاراتی نموده است.