سبد سفارش شما خالی است!

پژوهشی در مورد بایسته‌های عزاداری برای امام حسین(ع) با توجه به نظر و سیره عملی امامان معصوم(ع) و با رویکردی رسانه‌ای و تبلیغی است. در ابتدای این اثر به بیان کلیاتی در مورد مفهوم تعزیه، عزا، مداحی، نوحه، روضه، مقتل، مرثیه، رثا و عزاداری پرداخته شده و نقش تبلیغ و رسانه در زمینه تبیین سوگواری صحیح و زدودن انواع انحرافات از آن برجسته شده است. نویسنده سپس به سیره معصومین(ع) در مورد گریستن بر عزای امام حسین(ع) و سوگواری برای آن امام اشاره کرده و معتقد است که با مطالعه روایات و سیره عملی اهل‌بیت(ع) می‌توان رگه‌های انحراف را در مورد عزاداری پیدا کرده و آن‌ها را از سبک عزاداری مرسوم زدود. وی به برخی از آسیب‌ها و تحریفات مربوط به عاشورا مانند: قمه‌زنی، مداح محوری، اسراف کردن در نذورات، ترویج دهه‌های عزاداری، تبدیل شدن عمل به عادت، غلبه جنبه‌های عاطفی بر ابعاد حماسی و عقلانی و ... اشاره نموده و راهکارهایی برای برون رفت از این تحریفات ارایه نموده است.