عشق و عرفان از دیدگاه فخرالدین عراقی
عشق (عرفان) / عراقی، ابراهیمبنبزرگمهر، 688 - 610؟ ق. - نقد و تفسیر / شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد
کتاب حاضر، پژوهشی است که در آن به بیان دیدگاه عرفانی «فخرالدین عراقی» پرداخته شده است. در این کتاب بیان میشود که ازنظر «فخرالدین عراقی»، جهان هستی و ماسوالله، همه پرتوهای نور او و تراوشهای وجود خود و سایههای ذات اویند و این مطلب خلاصه نظریه مکتب جمال در عرفان اسلامی درباره زیبای الهی است و چون زیبایی مادر عشق است، لذا این مکتب پرستش خداوند را با عشق و محبت درست میداند. «فخرالدین» معتقد به این بود که آنچه هست که تجلی وجود اوست و دیگر هیچ.