سعدی شیرازی
سعدی، مصلحبن عبدالله، - 691؟ق. - سرگذشتنامه - ادبیات نوجوانان / شاعران ایرانی - سرگذشتنامه - ادبیات کودکان و نوجوانان
در نهمین شماره از مجموعة «آفرینندگان فرهنگ و تمدّن اسلام و بوم ایران» مطالبی درباره روزگار سعدی، آثار، اندیشهها و نقد و بررسی آثار وی فراهم آمده است. «شیخ مصلحالدّین سعدی، شاعری توانا، نوسیندهای برجسته، فقیهی متبحر، محدّثی مسلّط به احادیث، آرمانگرایی واقع بین، ناصحی امین و جهاندیدهای با سعة صدر بود. در حوزه نثر، بزرگترین خدمت را به زبان فارسی کرده است. نثر وی رفیعترین قلّهای است که تاکنون هیچ یک از نویسندگان و ادیبان به پای او نرسیدهاند. به علّت تسلطّش بر دو زبان فارسی و عربی و تبحّرش در انواع شعر، شامل غزل، قصیده، مثنوی، قطعه، رباعی و ملمّع در تاریخ ادبیات ایران بینظیر است. گلستان وی مظهر واقعبینی و بوستانش اوج آرمانگرایی است. گفتوگوی تمثیلی جدال سعدی با مدّعی شاهکار سخندانی واقعگرایی و انصاف.»