فرنگ و فرنگی در ایران
ایران از دیرباز فرنگ را میشناخته است و این آشنایی حداقل از روزگار اشکانیان صورت ملموس پیدا کرد. فرنگ و فرنگی از آن زمان تاکنون، به ویژه در سدههای اخیر، در گردش امور سیاسی، نظامی، اقتصادی و اجتماعی ایران ایفای نقش کردهاند که گهگاه بسیار قاطع و تاثیرگذار بوده است. نگارنده در کتاب حاضر، به روزگاران گذشته رفته و اشاراتی را که در تذکرهها، دیوانهای اشعار و رسالات به فرنگ و فرنگی شده است استخراج کرده و به ترتیب و با ذکر ماخذ ثبت نموده است. برخی از این منابع عبارتاند از: فارسنامة ابن بلخی، زینالاخبار، و وامق و عذرا. از مباحث مندرج در کتاب میتوان به فرهنگ در رباعیات ابوسعید و فرنگ و فرنگی در عجایبنامه و نیز شعر مولوی و حافظ اشاره کرد.