فیروزآبادی در مجلس چهاردهم
سید رضا فیروزآبادی در سال 1253 خورشیدی در قریۀ فیروزآباد شهر ری متولد شد، تحصیلات ابتدایی خود را در فیروزآباد گذراند و در نوجوانی برای ادامۀ تحصیل به مدرسۀ آصفیۀ تهران آمد تا به تحصیل دروس حوزوی بپردازد. وی به سرعت در زمینۀ نقد و اصول تبحر یافت و قریب الاجتهاد شد. امرار معاش وی از طریق زراعت در فیروزآباد میگذشت، به همین دلیل هفتهای دو روز به آنجا میرفت و بقیۀ هفته را به درس و بحث و امور اجتماعی میگذراند و در مواقع فراغت از تحصیل نیز به بحث و مطالعه در امور مملکت میپرداخت. وی در جوانی و در جریان مشروطیت از فعالین و از مشروطهخواهان بود و در آذرماه 1293 خورشیدی از سوی اهالی شهر ری، غار و فشاپویه به نمایندگی دورۀ سوم مجلس شورای ملی انتخاب شد، در دورۀ ششم، هفتم و چهاردهم نیز از طرف مردم تهران نمایندۀ مجلس شورای ملی بود. او مردی میهندوست و آگاه به امور سیاسی و اقتصادی و یکی از فعالان سیاسی در دوران نهضت مقاومت ملی (1330-1332 ش) و همچنین یکی از مهمترین پشتیبانان کوششهای میهندوستانۀ ایرانیان در سال 1339-1340 بود. وی از جمله افراد نیکوکار و خیر به شمار میآمد و تاسیس بیمارستان فیروزآبادی در شهر ری نمونۀ بارزی از اقدامات انساندوستانۀ او است. فیروزآبادی در سال 1344 خ از دنیا رخت بربست. کتاب حاضر، مشروح سخنان حاج سیدرضا فیروزآبادی در مجلس چهاردهم است که در اسفند 1332 تشکیل شد.