آینده برنامهریزی: چشماندازهای نو در نظریه برنامهریزی
نظریۀ برنامهریزی به تبع تحولات دهۀ گذشته در کنش برنامهریزی و نظریۀ اجتماعی و اقتصادی در موقعیت بغرنجی قرار گرفته است. عواملی چون افول مارکسیسم، پافشاری بر گرایشهای مبتنی بر جنسیت، قومیت و منطقهگرایی، محدودیت افق دید، برنامهریزی در عرصۀ عمل در تضاد باجایگاه آکادمیک و در نهایت نضج اصلاحطلبی عملگرایانه، چشمانداز نظریۀ برنامهریزی را تیره و تار کرده است؛ در حالی که اینک زمان تمرکز بر چشماندازهای دایما متحول نظریۀ برنامهریزی است. در کتاب حاضر ضمن بررسی آیندۀ برنامهریزی، بر برنامهریزی مشارکتی تاکید شده است. برنامهریزی مشارکتی، برای کشف دغدغهها، مباحث و نظریههای مرتبط در حوزۀ برنامهریزی و در واکنش به موقعیت مسلط نظریۀ برنامهریزی مشارکتی در قرن 21 شکل گرفته است. نگارندگان سعی کردهاند که میان نظریه و عمل تعامل برقرار کنند و همزمان، ایدههای نظری نوینی را مطرح کردهاند. مباحث کلی کتاب عبارتاند از: چشماندازها و اندیشههای برنامهریزی؛ پراکسیس و وجوه مشترک برنامهریزی؛ و گرایشها و جنبشهای برنامهریزی.