سبد سفارش شما خالی است!

رایج‌ترین رویکرد بینارشته‌ای به ادبیات در ایران، مطالعات روانشناختی آثار ادبی است. بزرگ علوی جزء اولین کسانی بود که چنین کاری کرد. پس از او افراد بسیاری به پدید آوردن آثاری با رویکرد روانشناختی به ادبیات پرداختند. اما بررسی ادبیات و اقوال و آرای بزرگان تصوف که متأثر از کتاب‌های مقدس هستند، با توجه به یافته‌های علم فیزیک، بسیار جدیدتر و متأخرتر از رویکردهای روانشناختی است. کتاب حاضر با بهره گرفتن از کلیت نظریه نسبیت آلبرت اینشتین به بررسی مفهوم وجود هستی و ماهیت آن در اسطوره‌ها، قصص موجود در کتاب مقدس و قرآن کریم پرداخته است.