سبد سفارش شما خالی است!

با این که کانت به صورت نظام‌دار به پی‌ریزی نظامی برای تربیت اخلاقی نپرداخته، لیکن به علت این که مفهوم انسان و انسانیت محور اصلی فلسفه اوست، توجه به اندیشه‌هایش می‌تواند غنای بیش‌تری به فلسفة تعلیم و تربیت اخلاقی ببخشد. دربارة دیدگاه خواجه نصیر طوسی در زمینة تربیت اخلاقی نیز می‌توان گفت که وی در تاریخ اندیشة اسلامی نقشی بسیار حیاتی داشته است؛ یعنی وی در دوره‌ای از تاریخ اسلام به پاسداری و حراست از اندیشة دینی پرداخت و نقش احیاگری خود را به انجام رساند که شاید بدترین دورة تاریخ اسلام باشد؛ دوره‌ای که مغولان به ایران هجوم آورده و به تاراج و تخریب میراث فرهنگی این مرز و بوم پرداختند. در چنین برهه‌ای خواجه نصیر رسالت خود را حفظ و احیاگری اندیشه‌های اسلامی حکمای پیش از خود قرار داد. شاید به همین دلیل معلم ثالث لقب گرفت. خدمت بزرگ وی در احیای حکمت عملی به صورت ویژه‌ با تالیف کتاب اخلاق ناصری بود. کتاب حاضر پس از معرفی احوال و آثار کانت و خواجه‌نصیرالدین طوسی، به خاستگاه‌ها و مبادی تربیت اخلاقی و ارزیابی تطبیقی دلالت‌های مربوط به تربیت اخلاقی دو اندیشمند مزبور، و در پایان نقد و بررسی دیدگاه کانت و خواجه نصیرالدین طوسی در زمینة تربیت اخلاقی اختصاص دارد.