(کشف ذهن): گوته، کانت و هگل
کانت، ایمانوئل، 1724 - 1804 م. / گوته، یوهانولفگانگفون، 1832 - 1749 / هگل، گئورگویلهلمفریدریش، 1770 - 1831 م. / فیلسوفان - آلمان - سرگذشتنامه
جلد نخست از این مجموعه به بررسی اندیشه و سبک نگارش گوته، کانت و هگل ـ از شخصیتهای برجستهای که خدمات ارزندهای به کشف ذهن کردهاند ـ اختصاص یافته است. به تصریح کتاب: "به نظر کوفمان (نگارنده) نویسندگان فیلسوف که مبهم مینویسند از قبیل: کانت و هگل و هایدگر میخواهند تا مطلبی را از خود و دیگران مخفی سازند و در برخی از موارد در صدد پنهان کردن نادرستی مواضع خود میباشند و در برخی از موارد نیز این ابهام مربوط به شخصیت حقیر آنهاست. از نظر کوفمان، نگارش مبهم ابزاری برای فریب دادن دیگران است و نوعی خدعه میباشد. و آنان که خود را بدون شناختن ذهن خویش فریب میدهند معمولا برای شناختن و نگارش در باب ذهنی انسانی از شایستگی چندانی برخوردار نیستند. از نظر کوفمان، میان شکست در سبک نگارشی و شکست در کشف ذهن، رابطهای ذاتی وجود دارد. این صرفا از روی اتفاق نیست که کوفمان فهمیده است آنانی که بد مینویسند، اصولا حرفی برای گفتن ندارند به استثنای هگل. او کسانی را که مبهم مینگارند (کانت و هایدگر و آدلر ویرنگ) در کشف ذهن، صاحب سهام نمیداند. به همین سیاق، بر طبق رای او آنانی که سهمی شایان در کشف ذهن دارند (گوته و نیچه و فروید) همگی در امر نوشتن، شاهکاری میآفرینند".