سبد سفارش شما خالی است!

قصه، دانش و مجموعه مسائلی است که بیان‌کنندة شریعت است. به دیگر سخن، قصه آینه‌ای است که شریعت در آن منعکس می‌شود. از طرفی فقه در استنباط و کشف شریعت نمی‌تواند از عنصر مصلحت غافل و به ارتباط آن با فقه و شریعت بی‌توجه باشد. اما باید دانست که مصلحت‌اندیشی به معنای منفعت‌گرایی و معیشت‌اندیشی، دنیوی‌سازی شریعت و عرفی‌سازی آن (سکولاریزاسیون)، با قربانی کردن حقیقت و اصول ثابت دین، در هیچ مذهبی از مذاهب فقهی اسلام، حضور علمی و اعتقادی ندارد و هیچ فقیهی چنین نسبتی را به مذهب فقهی مورد باور خویش نمی‌دهد. کتاب حاضر اثر دیگری از زیرمجموعه‌های فلسفة فقه با عنوان «فقه و مصلحت» است. در این پژوهش کوشیده شده تا با نگاهی تطبیقی، جایگاه و کارکردهای مصلحت و شیوة تشخیص آن بر اساس مبانی و منابع فقه اهل بیت (ع)، در نظام فقهی ـ حقوقی اسلام و با توجه به موضوعات نوپدید بررسی شود.