سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده در این کتاب به معرفی سه سنگ نوشتۀ موجود در دشت اورخون مربوط به اقوامی از نژاد زرد می‌پردازد که نویسنده به آن‌ها لقب امپراتوری "گوی تورک" داده است. دولت گوی تورک را ترکان هون در سدۀ ششم میلادی تشکیل دادند و در فاصلۀ سدۀ ششم تا هشتم در آسیا (به اعتقاد نویسنده) به عنوان امپراتوری ترک حکومت کردند. در نیمۀ نخست سدۀ ششم آوارها بدنۀ اصلی تشکیلات اداری و حکومتی ترکان را تشکیل می‌دادند. دولت گوی‌تورک در شرق با منچوری چین و در غرب با فلات ایران هم‌مرز بود. در سدۀ هفتم دولت چین بخش عظیمی از سرزمین‌های متعلق به این قوم را از آن خود کرد. نویسنده زبان این سنگیادها را مربوط به شیوۀ کهن دورۀ آلتایی ـ آذی از زبان ترکی آذری معاصر می‌پندارد. این سه سنگیاد که به گول تیگین، بیلگه قاغان و تان یوقوق معروف هستند محصول دوران حکومت بیلگه قاغان از فرمانروایان دولت گوی‌تورک است. نویسنده پس از بررسی نظام آوایی زبان گوی‌تورک، ترجمۀ فارسی سنگ‌نوشته‌ها راهمراه با متن اصلی آوانویسی آن‌ها آورده است. این سنگ‌نوشته‌ها با نثری حماسی به بیان برخی رخدادهای عصر حکومت بیلگه قاغان (خاقان) و اعمال وی اختصاص دارد. در پایان، نویسنده طی جداولی، معادل فارسی واژه‌های ترکی معاصر و ترکی باستان را همراه با آوانویسی آورده و هم‌چنین تصویری از سنگ‌نوشته‌های مذکور را ضمیمه کرده است.