پژوهشی در سند و محتوای زیارت عاشورا
زیارتنامه عاشورا / زیارتنامه عاشورا - نقد و تفسیر
در این اثر اصالت و وثاقت زیارت عاشورا از ابعاد و زوایای گوناگون مورد بررسی قرار میگیرد. نویسنده در فصل اول درباره سند زیارت عاشورا با استناد به کتاب ارزشمند «کامل الزیارات» و دیگر منابع رجالی، از زبان فقیهان و مدرسان، نظیر: ابن قولویه قمی، شیخ طوسی و آیتالله خویی بحث کرده است و ضمن آن به آرا و اقوال برخی محدثان موافق و مخالف اشاره مینماید. بررسی اسناد زیارت عاشورا در کتاب «مصباح المجتهد» و متوجه نمودن ذهن مخاطبان به فضیلت قرائت زیارت عاشورا از دیگر مواردی است که مولف بدان پرداخته است و بر این نکته تأکید میکند؛ که مضمون و محتوای عمیق و پرمعنی این زیارت با صحت سندی آن و وثاقت راویان، متناسب و هماهنگ است. نویسنده معتقد است تولی و تبری، حماسه عاشورا و عشق به ولایت، از مفاهیم و معانی عبارات این زیارت، کاملاً متجلی است. او در مباحث بعدی به تشریح رمز ماندگاری نهضت حسینی میپردازد و تصریح میکند؛ که امام حسین (ع) در همه سخنان خود عزت و کرامت و توجه بر اخلاق و فرهنگ قرآنی را سرلوحه تصمیمات خود قرار داده است. تجلی برائت در زیارت عاشورا و لعن و نفرین اولیاء خدا بر قاتلان امام حسین و مصداق لعن در زیارت عاشورا -که همه ستمگران بر محمد و آل محمد (ص) مشمول این لعن میباشند-؛ از دیگر مباحثی است که مؤلف در پایان، با استناد به آیات و روایات بدانها پرداخته است.