سبد سفارش شما خالی است!

ناصرخسرو بزرگ‌ترین ستایشگر خرد و تعقل در شعر سنتی ایران است. هیچ شاعر ایرانی در پهنه این کار با او برابر نبوده است. فردوسی و خیام با تأیید اندیشه‌های جبری و اعتقاد به بی‌تأثیر بودن انتخاب و تصمیم انسان در برابر تقدیر مجبور و بی‌اراده بودن آدمی را در کار زندگی تأیید می‌کنند، در حالی که خردگرایی ناصرخسرو با ابعاد دیگر اندیشه او هماهنگی و توافق یافته است. در کتاب حاضر موضوع خردگرایی در دیوان ناصرخسرو مورد بررسی و بحث قرار گرفته است.