آسیبشناسی متن در سینمای ایران
اثر پژوهشی حاضر، در پی آسیبشناسی سناریو و متن در سینمای ایران و بیان راهکارهای مناسب جهت اصلاح شرایط نگارش متون سینمایی متأثر از ادبیات ملی است. نگارنده در این نوشتار، لزوم اصلاح ساختار متن و فیلمنامه را تنها راه خروج از بنبست کنونی سینمای کشور میداند و ترویج و رونق اقتصادی تولیدات سینمای و صدور آثار به خارج از کشور را در گرو تحقق این امر معرفی میکند. محورهای اصلی مطرح شده در این اثر عبارتند از: ساختار ادبیات نمایشی در سینمای ایران، انجام اقتباسهای ادبی مؤثر، پیاده کردن الگوهای مرتبط با عرصة روایت و فیلمنامهنویسی و تعلیم و ترتیب کادرهای حرفهای نویسندگی، دستیابی به ژانرهای سینمایی متفاوت در ایران و مسائل مربوط به سانسور و تأثیر ادبیات نمایشی ملی و بومی بر رونق فعالیتهایی سینمایی.