قدرت بهرهوری، فقر، ثروت و تهدید علیه ثبات جهانی
بسیاری از مردم، سرمایه را عاملی تعیین کننده میدانند که یک اقتصاد بهرهور را از اقتصادهای غیر بهرهور جدا میکند. آنها احسان میکنند که اگر کشورهای ثروتمند، سرمایه خود را به کشورهای فقیر سرازیر کنند این کشورها نیز ثروتمندتر خواهند شد. اما راه حل مشکلات با در اختیار داشتن سرمایه بیش تراین مسأله در بهرهوری کشورها یا نحوهی استفاده و ادارهی توامان سرمایه و نیروی کار نهفته است. اگر بهرهوری کشورهای فقیر رشد کند و آنها بتوانند بودجههای خود را متوازی سازند، آنگاه سرمایهانبوهی برای رشد سپرده گذاری داخلی و سرمایهگذاری خارجی در اختیار خواهند داشت. نگارنده در این کتاب با مقایسهی میزان بهرهوری کشورها در صدد پاسخ به این سؤال است که عواملی عملکرد اقتصادی ملی و صنایع فعال را شکل میدهد و یا به چالش میکشد. وی در بخش پایانی کتاب با عنوان «چه باید کرد؟» اذعان میکند. «بخشی از استراتژی ایالات متحده برای توسعهی اقتصادی جهان، باید به جای مداخله یا حملات پیشگیرانه علیه تروریسم، به حساب آوردن دیگران باشد. البته این استراتژی باید انتخابی باشد. ایالات متحده باید به کشورهای فقیری کمک کند که سیاستهای اقتصادی خوبی تدوین کنند و رشد اقتصادی خود را سرعت دهند و به توان بالقوهی خود نزدیک شوند. ایالات متحده باید با کمکهای مالی و موافقتنامههای اقتصادی از این کشورهای فقیر حمایت کند. بخش دشوار این فرایند، هدایت کشورهای فقیر به سمت اولویت قایل شدن برای انجام این تغییرات است. در آن جا تنها راه حل این است که مدارک و شواهد کافی دربارهی کارایی این سیاستهای اقتصادی، جمع آوری شود. این امر به عملکرد بالای اقتصادی منجر خواهد شد.» برخی از مطالب کتاب عبارت است از: ژاپن اقتصادی دوگانه؛ کره پیروی راه ژاپن؛ روسیه اقتصاد بازاری درهم پیچیده؛ هندوستان مدیریت بد اقتصادی دولتی دموکراتیک؛ چرا سیاستهای بد اقتصادی در تمام جهان؛ و رویکردهای نوین در مسیر توسعه.