انگیختگی در زبان
زبان - ریشهشناسی / زبانشناسی / دستور زبانشناختی
انگیختگی به معنای رابطه صورت با معناست و از مسائلی است که از سالیان دور و از زمان افلاطون و ارسطو مورد توجه بسیاری از فلاسفه و در زمان حال مورد توجه زبانشناسان بوده است. در این کتاب به «انگیختگی» از نقطهنظر تاریخی پرداخته شده است و تاریخچه بررسیهای انگیختگی از زمانهای دور تا به امروز پیگیری شده است. سپس «انگیختگی آوایی»، «انگیختگی ساختواژی» و «زایایی و بازدارندگی» بررسی شده است. در پایان «انگیختگی معنایی» و سایر انواع انگیختگی مانند «انگیختگی در خط» و... شرح داده شده است.