سبد سفارش شما خالی است!

این کتاب با کنکاش در برخی آرای محوری کریستوا در آثارش، قصد دارد نشان دهد که چگونه نگرش او نسبت به زبان و تجربه زیباشناختی، نسبتی ویژه با تبیین کردوکارهای دیداری همچون نقاشی، عکاسی و فیلم دارد. کریستوا با تأکید بر مفاهیم کردوکار و فرایند می‌کوشد توضیح دهد چگونه خود هنر برای کشف و نام‌گذاری بصیرتی که عرضه می‌کند، ابزارهایی در اختیارمان می‌گذارد. در تفکر کریستوایی، تولید خلاقه به معنای کاربست نظریه نیست، بلکه بدان معناست که به کردوکار اجازه دهیم با نظریه وارد گفت‌وگو شده و آن را به پرسش گیرد. او در آثار خود شرح می‌دهد که چگونه نظریه می‌تواند به سهم خود کردوکاری خلاقانه و بخشی جدایی‌ناپذیر از عمل باشد و بدین‌وسیله دوگانگی‌ها و مرزهای رایج میان نظریه و عمل را به چالش می‌کشد.