سبد سفارش شما خالی است!

شیعیان اسماعیلیه، به ویژه شاخه نزاری گروهی از شیعیان بودند که دوره سلجوقی اوج دوران قدرت‌نمایی‌های آن‌ها بود. می‌توان گفت که حسن صباح با تأسیس نهضت نزاری در قلاع دوران قلمرو سلجوقیان، در رویارویی سیاسی، نظامی و حتی مذهبی با فاطمیان قرار گرفت. حسن صباح روش‌های نوینی در اداره جامعه اسماعیلی ایران به کار گرفت که در رشته‌کوه‌های شمال غرب و شرق ایران استواری یافت و تا یورش مغولان به حیات سیاسی خود ادامه داد. در نتیجه شرایط و بسترهای موجود در زمان حسن صباح، اسماعیلیان به صورت رادیکال‌تری در واکنش به شرایط موجود رشد می‌یابند. اما در دوره آقاخان‌ها، مهاجرت‌ها و آمیزش‌ها با سایر ملل باعث شده که اسماعیلیان متنوع‌تر شوند. کتاب حاضر به بررسی اوضاع و شرایط شیعیان اسماعیلیه در تاریخ اختصاص یافته است.