سبد سفارش شما خالی است!

در اوایل قرن دهم هجری قمری خاندان صفوی با تکیه بر مذهب تشیع به تشکیل اولین دولت ملی در ایران اقدام نمود و به تقابل با دو حکومت سنی مذهب در دو سوی خود پرداخت. صفویان از آنجا که خود را فرستاده از طرف خداوند می‌دانستند برای رسیدن به مقصود خود تلاش کردند. گروهی از علما نیز که با به وجود آمدن این دولت بارقه امیدی برای رسیدن به مقصود و تثبیت موقعیت شیعه در ایران، مشروعیتی که حکومت تنها به برکت آن می‌توانست پابرجا باشد، به یاری این حکومت پرداختند. صفویان نیز تنها بر اساس برداشت خود از دین و مذهب عمل نمودند آن‌ها با بهره گرفتن از تجربیات فراوانی که توسط نهضت‌های شیعی قبل فراهم شده بود توانستند به راحتی به اهداف خود دست یابند. کتاب حاضر با هدف بررسی علل و زمینه‌های گرایش به تشیع در دوران آغازین صفوی به رشته تحریر درآمده است.