سبد سفارش شما خالی است!

این کتاب به بررسی اندیشه‌های "ژولیا کریستوا" ـ از فیلسوفان قرن بیستم بلغار ـ اختصاص یافته است. بر این اساس، در فصل نخست کتاب نکات کلیدی متن بنیان‌شکن او یعنی "انقلاب در زبان شاعرانه"، بررسی گردیده است. این نظریه دربردارنده‌ی نظریه‌ی زبان، امر نشانه‌ای و امر نمادین است. فصل دوم، زیربنای نظریه‌ی کریستوا را درباره‌ی زبان و نحوه‌ی در فرآیند بودن سوبژکتیویته شامل می‌شود. در ادامه شیوه‌ی پی‌ریزی این سوبژکتیویته بازگو می‌شود. و این که چگونه مرزهای سوبزکتیویته ثابت نمی‌‌مانند و چگونه کریستوا یک فضای روانی جدید را مطرح می‌کند. فصل چهارم به منزله‌ی مروری است کلی بر آثار کریستوا درباره‌ی افسردگی و مالیخولیا ـ در فصول دیگر کتاب، دیدگاه‌های این فیلسوف درباره‌ی میل جنسی زنانه و فمنیسم، هم‌چنین بحث‌هایی از انتقادات سایر فمینیست‌ها از آثار وی و برداشت کریستوا از اهمیت انقلاب در زبان، سیاست و سوبژکتیویته، مطرح می‌گردد و سرانجام بخش "بعد از کریستوار" فشرده‌ای از تاثیر آرای کریستوا را در مطالعات ادبی، فلسفه‌ی اروپای قاره‌ای، نظریه‌ی فمنیستی و نظریه‌ی سیاسی شامل می‌شود. به تصریح نگارنده: "ژولیا کریستوا یکی از خلاق‌ترین متفکران عصر ما است. او یکی از معدود فلاسفه‌ای است که برای آن‌ها موجود سخن‌گو به منظومه‌ی محوری برای فهم ادبیات گفتاری و نوشتاری، سیاست و هویت ملی، جنسیت و میل جنسی، فرهنگ و طبیعت، بدل می‌شود. در حالی که برخی متفکران ممکن است این زمینه‌ها را حوزه‌هایی جدا از هم بدانند، کریستوا نشان می‌دهد که موجود سخن‌گو، ملتقای غریبی میان همه‌ی آن‌ها است؛ مکانی که رانه‌های درونی در زبان تخلیه می‌شوند، جایی که میل جنسی با اندیشه‌ی تعامل پیدا می‌کند و جایی که تن و فرهنگ به هم می‌رسند".