نسلکشی ارمنیان در پژوهشهای تاریخشناسان عرب
نسلکشی ارمنیان یا فاجعة بزرگ، در سال 1915 میلادی در امپراتوری عثمانی روی داد و سازماندهنده و مجری آن، حزب «اتحاد و ترقی» بود که بیشتر با نام «ترکهای جوان» شناخته شده و در سال 1908 میلادی به حکومت رسیده بود. این حزب، وارث قانونی سیاست ظالمانة سلطانهای عثمانی در طول سدهها شد و هدفش زیر سلطه نگاه داشتن ارمنیان و ملتهای دیگر غیرترک از طریق کشتارها و قتلهای متناوب بود. در کتاب حاضر به این واقعة مهم پرداخته شده است و هدف نویسنده، بررسی این نسلکشی در پژوهشهای تاریخشناسان عرب بوده است. در کتاب، به مباحثی چون انگیزة تاریخنگاری عربی دربارة نسلکشی ارمنیان، دو ویژگی انسانی تاریخشناسی عربی دربارة نسلکشی ارامنه، امپراتوری عثمانی و مقدمات نسلکشی ارمنیان، علتهای نسلکشی ارمنیان، عامل کرد در چشمانداز تاریخشناسی عربی و روابط ارمنیها و کردها، ارمنیکشی یا آرمنوساید توسط ترکهای جوان، و موضع بشردوستانة اعراب پرداخته شده است.