سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده پس از نگرشی بر موقعیت اجتماعی و هنر دوره‌ی ساسانیان، نقوش آرایشی گچ‌بری (گیاهی، هندسی) و تصویری (حیوان، چهره، پیکره) در این عصر را به همراه تصاویر و توضیح مختصری درباره‌ی هر یک معرفی کرده است. به تصریح نگارنده: در زینت‌کاری دوره‌ی ساسانی، صورت‌های مجلل و طرح‌های نیرومندی که با قرینه‌سازی یا در درون دایره پدید آمده‌اند، متضمن اصول صحیح و منطقی هنر تزیینی هستند. جانوران اغلب پاهای ظریف و نازک دارند ولی با مبالغه‌ی هنرمند در بزرگ‌ کردن سینه و یال جانوران و ازدیاد قدرت درندگی آن‌ها در نظر بیننده‌ حساس، نیروی مبهوت‌کننده‌ای پدید می‌آید. نقوش گچ‌بری‌ها در ابنیه‌ ساسانی نمونه‌ای از طرز تفکر و سلیقه‌ی مردم آن روز است. بعضی از این نقوش، شباهت به برخی از شاهکارهای ماتیس، پیکاسو و پیروان آن‌ها دارد. احتمال هنرمندان زمان ساسانی به معنویات بیش از نقوش طبیعی علاقه داشته‌اند و از بعضی خطوط هندسی و نقوش مصنوعی بیش از نقوش طبیعی لذت می‌بردند".