سبد سفارش شما خالی است!

"توجه"، "یاد خدا" یا "ذکر"، یکی از مهم‌ترین روش‌های عبادت است که بزرگان دین موکدا توصیه کرده‌اند. در توضیح معنای "توجه" گفته شده است: "توجه به خدا یعنی فرد خود را تنها نبیند و شخص دیگری را بر خود حاضر و ناظر ببیند و چیزی که مخالف میل او است، انجام ندهد". اما اشکال کار در این جا است که ذهن ما به سادگی چنین چیزی را نمی‌پذیرد، آخر چطور ممکن است خدا در همه‌جا باشد، دایما ما را ببیند و اعمال و افکار ما را نظاره کند؟ نگارنده در کتاب حاضر با استفاده از یافته‌های علمی و پیشرفت‌های تکنولوژی در صدد آن است نشان دهد که آیا خدا می‌تواند حاضر و ناظر باشد و آیا چنین چیزی امکان‌پذیر است یا خیر. حاضر و ناظر بودن خداوند را می‌توان ناشی از دو اسم یا صفت خدا دانست: توانایی و دانایی. این دو صفت خداوند در عالم علی مادی ما تجلی دارد. نویسنده در حقیقت می‌خواهد به کمک یافته‌های علمی و پیشرفت‌های تکنولوژی، در همین حدی که امروزه در اختیار داریم و نه بیش‌تر، ثابت کند که ساختار فیزیکی عالم علی مادی طوری است که خداوند می‌تواند همه‌چیز را بداند و بر هرکاری که درتصور ما بگنجد، توانایی دارد. برای درک وسعت علم و آگاهی خداوند و نحوۀ تجلی آن در عالم از "نظریۀ اطلاعات" و برای درک قدرت خداوند از "امکانات تکنولوژی یعنی استعدادها و قابلیت‌های ماده" استفاده شده است.