سبد سفارش شما خالی است!

نویسندة این کتاب، برای بیان مقصود خویش از اصطلاح «پساهنر» مدد می‌جوید. وی معتقد است: «در حالی که «هنر مدرن» دارای غنایی است، از تجربه‌های انقلابی برانگیخته‌شده از طریق اشتیاق به بیان جنبه‌های ذهن ناخودآگاه مدد می‌جوید، لیکن، بیان می‌دارد که پسامدرن پیش‌پاافتادگی سطحی و بی‌اندیشه‌ورز، برانگیخته شده‌ای بر اساس اشتیاق به نهادینه شدن است. او این دو مقوله را از هم جدا می‌داند و می‌اندیشد با پساهنر و پسامدرن، به پایان هنر نزدیک می‌شویم. این کتاب، شرحی بر این نوع اندیشه، و دفاع از عقاید خویش پیرامون آن است.