سبد سفارش شما خالی است!

شخصیت اصلی داستان، فردی است که ذاتش با رقص، سرشته شده و بر اثر واکنش منفی افراد نسبت به این امر، محل زندگی خود را ترک می‌کند و به جایی می‌رود که آزادانه زندگی کند. در این مکان جدید، افراد به سمت او جلب می‌شوند و از او رقص می‌آموزند. در این آموزش‌هاست وی به تصفیه‌ی درون و حالتی عرفانی دست می‌یابد و رقص، برای او وسیله‌ای می‌شود برای نیل به هدف والاتر. به تصریح نویسنده، "اهنگین" به دشت و کوه‌ها رقص می‌جوید. آن را از درون و برون می‌جوید، افسون‌گر است، خویشتن می‌داند؟ او پیوسته با افسون ساز می‌گوید...".