فرافکنی و آینه روابط انسانی از نگاه روانشناسی و شعر و ادب فارسی: انسان عصبی، اضطراب، خشم و پرخاشگری
فرافکنی (روانشناسی) / فرافکنی (روانشناسی) در ادبیات
وقتی انسان بخواهد برای رهایی از اضطراب، تعارضها و عذاب وجدان، احساسات، تمایلات و اعمال نادرست خود را به دیگران نسبت دهد، به مکانیسم فرافکنی روی میآورد. به عبارت دیگر، فرافکنی یعنی نسبت دادن ناخودآگاه خصوصیات و ویژگیهای نامطلوب و غیرقابل پذیرش ناخودآگاه خود به دیگران. در ادبیات فارسی نکتههای بسیاری را میتوان یافت که از دیرباز به طور ضمنی به سازوکار فرافکنی با استفاده از واژه آینه اشاره دارند. در کتاب حاضر این موضوع مورد بررسی قرار گرفته است.