تولستوی: در رویارویی با مرگ
نویسندگان روسی - قرن 19م. / تولستوی، لییفنیکالایویچ، 1910 - 1828
"تولستوی"، دو ساله بود که مادرش را از دست داد، ولی دفتر خاطرات او به منزلۀ گنجینۀ گرانبهایی برایش به یادگار ماند. اخلاقیات مادر، که از طریق این دفتر با آنها آشنا شد، مانند چراغی راه صحیح زندگی را برای تولستوی روشن کرد. وی خیلی زود تمام آثار نویسندگان و فیلسوفانی را که مادرش مطالعه کرده بود به دقت خواند. زمانی که او در شانزدهسالگی وارد دانشکدۀ حقوق شد، دو شخصیت کاملا متمایز داشت: تولستوی جوان اشرافزادۀ بیتجربه و مرفه، و تولستوی میانسال زاهد، با گذشت زمان و کسب تجارب مختلف، تولستوی، روش زندگی خویش را به کلی تغییر داد. و در میانسالگی از او به عنوان یک فیلسوف معنوی و اخلاقی، زاهدی وارسته و حامی محرومان یاد میشود. نویسندۀ کتاب پیش رو در چهار بخش تولستوی تا نگارش آناکارنینا؛ تولستوی و یک اعتراف؛ تولستوی و حکایت گرگ؛ و تولستوی و ارزیابی زندگی ایوان، سعی دارد تکامل فکری و دیدگاه این نویسندۀ برجستۀ روس را بررسی کند.