سبد سفارش شما خالی است!

فصل اول کتاب حاضر، درباره زمینه مقدماتی ورود به بحث، اهمیت جایگاه فقهای شیعه و تشکیل حوزه علمیه نجف است. در فصل دوم نقش علمای حوزه نجف در تحولات سیاسی ایران در دوره قاجار به‌ویژه نقش آنان در جنگ‌های ایران و روس تا مقطع انقلاب مشروطیت ایران، توضیح داده شده است. فصل سوم به دوران درخشان نقش‌آفرینی علمای حوزه نجف در تحولات مربوط به جنبش مشروطیت ایران اختصاص دارد. فصل چهارم به مبارزات سیاسی علمای نجف در مقطع پایان جنگ جهانی اول تا تأسیس دولت عراق (تحت قیمومیت بریتانیا) اختصاص دارد. فصل ششم مواضع سیاسی علمای حوزه نجف طی بیست سال از 1320 سقوط رضاشاه تا سال 1340 شمسی است. فصل هفتم مواضع علمای نجف به‌ویژه دو چهره سرشناس آن آیت‌الله سید محسن حکیم و آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی در قبال نهضت روحانیون ایران به پیشگامی آیت‌الله خمینی طی سال‌های 1340 تا تبعید آیت‌الله خمینی به نجف در مهر 1344 موردتوجه قرار گرفته است. فصل هشتم مواضع سیاسی حوزه نجف را در سال‌های تبعید آیت‌الله خمینی در عراق طی سال‌های 1344 تا مقطع انقلاب اسلامی بحث و بررسی نموده است. در فصل نهم مواضع حوزه نجف و مرجعیت مهم آن، یعنی آیت‌الله خویی و نیز آیت‌الله سید محمدباقر صدر در خصوص انقلاب اسلامی تجزیه‌وتحلیل شده و در فصل دهم نتیجه‌گیری ارائه گردیده است.