عشق، قفس، پرواز
نگارنده با بیان تفاوت عشق حقیقی و عشق دروغین، دوست داشتن را بهترین تضمین عشق و زایندهی تفاهم و درک متقابل میداند و رابطهای را که زادهی ترس، حسادت و بیاعتمادی است باری بر دوش میخواند. وی همچنین با بیان حکایتها و شواهدی از زندگی عارفان انسان را به رها شدن از خود و تفسیر نحوهی بودن خود فرا میخواند.