سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده برپایه‌ی تعالیم مذهبی و روان‌شناسی به مسأله‌ی کودک و وراثت، عوامل موثر در تربیت کودک، و مراحل تربیت را تشریح می‌کند. وی معتقد است: اهمیت و ضرورت تربیت در ظاهر ساختن کمالات باطنی و برای به فعلیت درآوردن استعدادهای درونی انسانی است. از این رو مربی لایق باید در مقام تربیت به کلیه‌ی استعدادهای کودک توجه کند و آن‌ها را به طور هماهنگ پرورش دهد، از قوه به فعلیت درآورد و تربیت باید براساس سرشت واقعی و فطرت حقیقی افراد باشد. زمانی مربی به چنین تربیتی موفق می‌شود که نخست، تمام خواسته‌های طبیعی انسان را بشناسد و سپس در مقام تربیت، همه‌ی آن‌ها را پرورش داده ارضا نماید.